historia najnowsza

próby reaktywacji

działalność czarnych

Początki sportu w szczecinie

Karty historii

Wbrew pozorom, początki naszej nowoczesnej historii nie wiążą się z Czarnymi, ale sięgają 1987 roku, kiedy to powstała 44 Obronna Męska Drużyna Harcerska "Mury". Drużyna ta została wyrzucona ze Związku Harcerstwa Polskiego za... nieposłuszeństwo względem komunistycznych władz państwowych. Wśród zarzutów pojawiło się między innymi takie skandaliczne (zdaniem władz państwowych) zachowanie jak chodzenie do Kościoła w mundurach...

19 lat później dorośli już, w większości byli harcerze umówili się na mecz piłki nożnej. Zaczęliśmy regularnie grać w piłkę i tak od 2008 roku nie przestajemy.

W 2013 roku zgłosiliśmy się do rozgrywek Amatorskiej Ligi Piłki Nożnej w Szczecinie. Rozgrywki te organizuje Osiedlowy Klub Sportowy "Prawobrzeże". Tam wygraliśmy eliminacje
i przystąpiliśmy do rozgrywek ligowych. W międzyczasie dołączali do nas różni gracze, stale powiększając nasze grono.

Po 3 latach gry w ALPN połączyliśmy siły ze Stowarzyszeniem "Pionier Szczecin" i pod taką nazwą przystąpiliśmy do rozgrywek w B-klasie. Niestety fuzja nie przeszła próby czasu i pół roku później opuściliśmy szeregi Pioniera. Wraz z nami wystąpiło kilku innych zawodników, których spotkaliśmy na swojej drodze dzięki Pionierowi. Dlatego wspólnie uznaliśmy, że Drużyna musi przyjąć nową nazwę. Wybraliśmy nazwę Czarni Szczecin, nawiązując do szczecińskich tradycji, gdzie w przeszłości występowali Czarni Szczecin oraz do naszych korzeni harcerskich, przyjmując herb 44-ej za swój. Zawarta w nim liczba 44 odwołuje się do tradycji Powstania Warszawskiego, z którego tak kiedyś - w harcerstwie - jak i dziś na boisku, meczu, treningu, stadionie czy na codzień chcemy czerpać takie wartości jak Niezłomność Braterstwo, czy Patriotyzm. M.in. te właśnie cechy chcemy zaszczepiać naszym najmłodszym piłkarzom i piłkarkom, którzy trenują w Akademii Piłkarskiej Czarni Szczecin.

Klub Sportowy Czarni Szczecin powstał w 1953 roku i przez wiele odgrywał ważne role w szczecińskim sporcie. Największe sukcesy święciła w przeszłości sekcja wioślarska, ale samych sekcji było znacznie więcej. Chcemy stawić czoła i zmierzyć się z historią, budując porządny Klub Sportowy i przywracając Szczecinowi markę "Czarnych".

W pierwszym sezonie Klub przystąpił do rozgrywek w B-klasie (dziewiąty poziom rozgrywek), gdzie zajął drugie miejsce i awansował do zreformowanej B-klasy (ósmy poziom rozgrywek). W kolejnym sezonie zespół uplasował się na dziewiątej pozycji, która dawała awans do A-klasy (siódmy poziom rozgrywek). W swoim trzecim od reaktywacji sezonie, Czarni zajęli wysokie trzecie miejsce.

W 2018 roku, Czarni Szczecin zdobyli pierwsze w nowoczesnej historii trofeum - wygrywając Polenmarkt Turniej odbywający się w ramach w Festiwalu Kultury Polskiej w Greifswaldzie "PolenmARkT".

W 1973 r. klubowa sekcja sportu masowego prowadząca naukę pływania dla dzieci i osób starszych pod okiem instruktorów, zorganizowała rajd narciarski, dwa rajdy kolarskie oraz rajd pieszy dla pracowników spółdzielni. W 1976 r. koszykarki SKS „Czarni” w Szczecinie awansowały do I ligi. Rok 1980 przyniósł największy sukces, brązowy medal Igrzysk Olimpijskich w Moskwie w wioślarstwie zdobył Ryszard Stadniuk. Srebrny medal na Mistrzostwach Świata wywalczyła wioślarska dwójka – Ryszard Stadniuk oraz Stellak–Kubiak. W tym roku kilkoro sportowców klubu wywalczyło tytuł Mistrza Polski w: wioślarstwie, kajakarstwie oraz kolarstwie. Sukcesami mogły poszczycić się również koszykarki, które trzy razy znalazły się w I lidze. W roku w ramach klubu rozpoczyna swoją działalność „Klub Maratończyka”, który tworzyli biegacze amatorzy, występujący na zawodach krajowych i zagranicznych. W roku 1984 koszykarki odniosły wiele zagranicznych sukcesów: I miejsce w turnieju jubileuszowym Słowackiego Powstania Narodowego w czechosłowackiej Trnawie, I miejsce na turnieju w Kopenhadze. Wtedy też do kadry narodowej powołano koszykarkę Alinę Wasilewską. W tym roku dobre wyniki osiągnęli również kajakarze - Mistrzostwa Polski Juniorów Mirosława Lewandowskiego i Wojciecha Stokłosy, powołanego do kadry narodowej. W latach 1985-1987 koszykarki uplasowały się w I lidze, zaś w 1988 w II lidze. W tym czasie powtórzyły swój sukces za granicą zajmując I miejsca: w Halle w NRD oraz czechosłowackiej Trnawie. Osiągnięciami mogli pochwalić się w 1986 r. także wioślarze, którzy zdobyli Mistrzostwo Polski Młodzików dla dziewcząt oraz podwójne Wicemistrzostwo Polski Młodzików dla chłopców.

Z powodu finansowych klub został rozwiązany, a sportowcy przeszli do innych klubów, m.in. kajakarze do „Wiskordu”, wioślarze i koszykarze do Akademickiego Związku Sportowego. Na postawie uchwały Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia SKS „Czarni” w Szczecinie z dnia 16 listopada 1989 klub uległ likwidacji, a obiekty sportowe wraz ze sprzętem i wyposażeniem zostały przekazane stowarzyszeniom kultury fizycznej i Akademii Rolniczej w Szczecinie. Na podstawie Decyzji Nr 7 Urzędu Wojewódzkiego w Szczecinie, Wydziału Kultury Fizycznej i Młodzieży z dnia 7 maja 1990 r. SKP „Czarni” w Szczecinie został wykreślony z rejestru stowarzyszeń kultury fizycznej i ich związków.

W 1980 r. klub wydzierżawił teren przy ulicy Bulwar Beniowskiego 5 z przeznaczeniem na ośrodek kajakowy. Aktywność klubu miała polegać na: prowadzeniu zajęć sportowych i turystycznych, lekcji wf-u; organizowaniu zawodów sportowych, braniu udziału w imprezach sportowych i akcjach masowych; zapewnianiu członkom opieki lekarskiej oraz szkoleniowej; wyposażeniu w sprzęt sportowy; współpracy z organizacjami polityczno – społecznymi i rzemieślniczymi; prowadzeniu szkoleń – kursów nauczania, treningów, zgrupowań i obozów; wychowaniu zawodników w dyscyplinie klubowej; przejęciu opieki nad młodzieżą szkolną. Członkowie klubu dzielili się na: rzeczywistych, honorowych i wspierających. Działaczami klubowymi mieli być głównie pracownicy spółdzielczości pracy oraz ich rodzin. Mogły nimi zostać także inne osoby deklarujące przystąpienie do klubu. W klubie działały również osoby niepełnosprawne. Osoba przystępująca do stowarzyszenia musiała mieć ukończone 14 lat. Zawodnicy SKS „Czarni” w Szczecinie nosili odzież z barwą czerwono-czarną. Znaczek klubowy przedstawiający orła, zawierał jego nazwę oraz barwy. W 1957 r. SKS „Czarni” w Szczecinie przystąpiły do Zrzeszenia Sportowego ”Start” w Warszawie. Na czele klubu stał dyrektor, jak również Prezes, pełniący swoją funkcję społecznie. Pozostałymi organami władzy były: Walne Zgromadzenie, Zarząd Klubu, Prezydium Zarządu Klubu, Komisja Rewizyjna, Sąd Koleżeński. Podstawową jednostką organizacyjną klubu była sekcja sportowa, którą tworzyli: kierownik, kadra trenersko – instruktorska, kierownik drużyny, masażysta oraz działacze sportowi. Już na początku swojej działalności SKS „Czarni” w Szczecinie organizował imprezy masowe, takie jak: turniej piłki stołowej, piłki nożnej, tenisa stołowego, lekkiej atletyki, szachowy, a także w turystyce wodnej. Już wtedy klub posiadał następujące sekcje: kajakową, kolarską, piłki nożnej, piłki siatkowej kobiet i mężczyzn, szachową, tenisa stołowego oraz turystyczną. Najliczniejszą i mającą największe osiągnięcia na przełomie lat 50. i 60. była sekcja kajakowa. Wtedy to klub liczył 287 działaczy sportowych. We wrześniu 1962 r. powstała sekcja koszykówki kobiet. W październiku 1966 r. utworzono sekcję wioślarską. W latach 60. nastąpił znaczny wzrost liczby członków rzeczywistych – w 1968 r. odnotowano liczbę 1247 . W 1969 r. utworzono kolejną sekcję - brydża sportowego. Rok 1972 zapisał się dużymi osiągnięciami kajakarzy SKS „Czarni” w Szczecinie. Wtedy to tytuł Mistrza Polski zdobył R. Stołek, zaś srebrny medal wywalczył Ryszard Orczykowski. Także na Mistrzostwach Polski Juniorów w czwórkach srebrny medal wywalczyli: P. Teska, R. Świacki, J. Olszanowicz, P. Szewczyk. W tym roku sukcesami mogli pochwalić się także wioślarze: VI miejsce w Mistrzostwach Europy dla Ewy Ambroziak, II miejsce na Mistrzostwach Świata dla R. Buraka i Bomby, I miejsce na Mistrzostwach Polski Juniorów dla Młocińskiego, zaś II miejsce dla Ryszarda Buraka. W tymże roku sukces odniosły również koszykarki wchodząc do II ligi, powtarzając swój sukces z 1968 r.

Po II wojnie światowej wraz z osadnikami napływali do Szczecina dawni sportowcy, którzy postanowili zaszczepić tutaj polski sport. 17 lipca 1945 r. powstał pierwszy klub pionierski KKS „Pionier”, oraz kilka dni później KS „Odra”. Powstawały też inne kluby sportowe: WKS „Pancerni”, KS „Strażacy”, Pocztowy Klub Sportowy oraz KS „Społem”, a w następnych latach wiele nowych: „Gwardia”, „Włókniarz”, „Unia”, „Stal”;, „Sztorm”, „Związkowiec”.
W 1945 utworzono Okręgowy Związek Piłki Nożnej. Powstały władze sportowe - WU WFiPW. Zaczęto organizować imprezy sportowe, bokserskie, lekkoatletyczne, pływackie, kolarskie i inne.

Działacze późniejszego Spółdzielczego Klubu Sportowego „Czarni” w Szczecinie początkowo funkcjonowali jako powstałe
w 1953 r. Koło nr 100 ZS „Start”, zrzeszające spółdzielców. Następnie sportowcy utworzyli Terenowe Koło Sportowe "Czarni" w Szczecinie. Na podstawie Prawa o stowarzyszeniach
z 27.10.1932 r. DU Nr 92 poz. 808, 18 maja 1957 r. SKS „Czarni” w Szczecinie został wpisany do rejestru stowarzyszeń i związków Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie. Siedziba klubu mieściła się w Szczecinie na ulicy Chopina 10,
a od roku 1985 Chopina 14. W 1972 r. klub otrzymał w użytkowanie wieczyste działki przy ulicy Chopina 10, gdzie znajdował się: budynek administracyjno-socjalny, magazyn i garaż dla pojazdów, dwa boiska do piłki nożnej, bieżnia, skocznia, kort tenisowy, boisko do piłki siatkowej i koszykówki, trybuna na 5 tysięcy miejsc. W tymże roku otrzymał również na użytkowanie wieczyste nieruchomości położonej na wyspie „Wenecja”, wraz z budynkiem administracyjno-socjalnym, warsztatem szkutniczym oraz wyposażeniem dla sekcji wioślarskiej i kajakowej.